How95 - Intro [ #DoubleB x #JunHwan :: #iKON]

ฟิคเรื่องนี้เป็นภาคต่อของเรื่อง How94 นะคะ

หากใครยังไม่อ่านภาคแรกยังไงแวะไปอ่านกันก่อนได้นะคะ

Intro

“ฉันอยากจะให้นายช่วยเก็บรูปภาพเหล่านี้ออกให้หน่อย”จีวอนเอ่ยบอกกับจุนฮเว

ห้องนอนของเขามีเพียงจุนฮเวเท่านั้นที่เคยได้มาสัมผัส และตอนนี้คนที่จะช่วยเขาได้ก็มีเพียงน้องชายของเขาคนนี้เท่านั้น

“พี่จะให้ผมเก็บลงมาเก็บไว้ หรือว่าจะให้ผมเก็บมันไปทิ้ง”

“เอาไปทิ้งให้หมด”จีวอนเอ่ยเสียงเบาบ่งบอกว่าเขาไม่ได้อยากจะทำมันสักนิด หากแต่มันอาจจะเป็นทางเดียวที่จะทำให้เขาค่อยๆลืมผู้ชายในรูปเหล่านั้นออกไปจากใจได้

“งั้นผมคงต้องควักหัวใจพี่ไปทิ้งด้วย”

“อย่ามาทำเป็นรู้ดี รีบเก็บออกไปให้ไว”

“เก็บไปเดี๋ยวก็ต้องได้เอามาติดอีก ผมก็เหนื่อยเป็นนะ”จุนฮเวบ่นอุบ

“คงไม่มีให้ติดแล้วแหละ เพราะฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำห้องนี้ไว้เพื่อใครแล้ว ที่ผ่านมามันเป็นความคิดของฉันเพียงคนเดียว”

“พี่ถามเขาแล้วเหรอ พี่ได้อธิบายให้เขาฟังหรือยัง”

“ทั้งหมดที่ฉันมี ฉันได้พูดไปหมดแล้ว”เล่าไปหมดแล้วตั้งแต่วันนั้น แต่เหมือนมันจะสายเกินไป

“พี่เล่ามาก่อน ผมอยากรู้”จุนฮเวชักจะติดนิสัยชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านมาจากใครก็ไม่รู้แฮะ

“จะให้เล่าทำไมกัน มันเจ็บไม่รู้รึยังไง”

“ก็ถ้าไม่เล่าจะรู้ไหมล่ะครับคุณจีวอน”

“ฉันได้มีโอกาสอธิบายกับเขาทั้งหมดแล้ว แต่ก็ได้รับคำตอบกลับมาเพียงสายตาที่เย็นชาและคำพูดที่ว่า

‘เรื่องราวมันผ่านมานานมากจนตอนนี้ฉันไม่รู้สึกอะไรอีกแล้ว ต่อไปนี้นายจะไปทำอะไรกับใครมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องรับรู้ ขอให้ต่างคนต่างอยู่เถอะ’

“เจ็บอ่ะ”จุนฮเวเอ่ยพลางทำปากห้อยออกมาอย่างไม่รู้ตัว  ทำไมพี่ฮันบินถึงใจร้ายได้ถึงเพียงนี้

เขาจะรู้หรือเปล่าว่าจีวอนรู้สึกดีกับเขาแค่ไหน ถึงได้ยอมทำทุกอย่าง เพื่อที่จะขอโอกาสอีกครั้ง

“พอกันที ฉันเจ็บจนไม่รู้จะเอาส่วนไหนมารับความรู้สึกนี้แล้ว”จีวอนเอ่ยออกมาอย่างสิ้นหวัง

“พี่รักเขาหรือเปล่า พี่จีวอน”จุนฮเวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ฉันจะทำขนาดนี้ทำไม ถ้าฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย”

“พี่นี่มันหน้าตาไม่ดีแล้วยังขี้แพ้อีก พี่นี่มันโคตรกาก”จุนฮเวเบ้หน้าใส่ จีวอนเห็นดังนั้นแล้วมันก็รู้สึกหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย

ถึงจะเคยรู้มาก่อนว่าจุนฮเวเคยมีบุคลิคไม่น่ารักยังไง แต่สำหรับเขาแล้วจุนฮเวก็ไม่เคยพูดไม่ดีด้วยเลยสักครั้ง

“กูจุนฮเว นาย”จีวอนเดินเข้าไปจับคอเสื้อคนเป็นน้องชายไว้แน่น เขายอมรับว่าเขาควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ เหมือนคนกำลังขาดสติ แล้วจุนฮเวยังจะมาทำหน้าท้าทายเขาอีก

“ต่อยผม ถ้ามันจะทำให้พี่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่”

จีวอนเผลอโกรธจนปากสั่น ผู้ชายที่แสนใจเย็นคนนั้นหายไปไหน

จุนฮเวจงใจพูดใส่เขา เพียงเพื่อต้องการดึงความรู้สึกของจีวอนออกมาเท่านั้น

ไม่มีผู้ชายคนไหนยอม หากมีใครมาหยามความตั้งใจของตน

“พี่เป็นคนฉุดผมขึ้นมา พี่เป็นคนทำให้ผมได้พบกับสิ่งใหม่ๆ พี่ทำให้ผมไม่ยอมแพ้แม้ความหวังจะมีเพียงริบหรี่ แต่พี่ครับ ผมถามพี่หน่อย ทำไมพี่ถึงไม่ให้กำลังใจตัวเองอีกครั้ง เหมือนที่พี่เคยทำกับผม”

จีวอนได้ยินดังนั้นความรู้สึกของเขาก็เย็นลง เหมือนเขาจะเข้าใจแล้วว่าจุนฮเวพูดจาไม่ดีใส่เขาทำไม

เขาปล่อยคอเสื้อของจุนฮเวลงก่อนจะทรุดตัวลงนั่งที่ปลายเตียง

“แต่เรื่องนี้ฉันยอมแพ้แล้วจริงๆว่ะ”

“พี่อย่าสร้างกรอบให้ตัวเองสิ แพ้คนอื่นยังพอว่า แต่แพ้ความตั้งใจของตัวเองนี่มันน่าอายจริงๆ”จุนฮเวพูดให้เขาคิด ถึงจะฟังดูเป็นคำพูดที่ดูแรงไปบนความรู้สึกที่อ่อนไหวแบบนี้ หากแต่เขาพูดเพราะอยากให้จีวอนรู้ใจตัวเอง

“แล้วจะให้ฉันทำยังไงดี นายรู้ไหมตอนที่ฉันได้ฟังคำตอบจากฮันบิน ตอนนั้นหัวใจฉันแทบหยุดเต้นเลย ฉันไม่คิดว่ามันจะทำให้ฉันรู้สึกผิดหวังได้ขนาดนี้”มันมากกว่าคำว่าเจ็บเมื่อสิ่งที่พยายามมาทั้งหมดมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด ซึ่งสิ่งที่คิดมันคือความหวังที่ทำให้มีกำลังใจมาตลอด

เมื่อความหวังมันไม่ได้เป็นดั่งใจ กำลังใจมันก็ถูกเรียกคืนไปเสียหมด

“ต่อไปนี้ พี่ไม่ต้องรอให้เขาเปิดโอกาสถึงพูดออกไป พี่จงทำออกไปให้มันเป็นโอกาส”จุนฮเวเอ่ยบอก

จีวอนเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เขามองภาพของฮันบินที่ติดอยู่รอบผนังห้อง

เรื่องราวที่ไม่อาจจะไม่ชัดเจนในความรู้สึก แต่มันชัดเจนในการกระทำของเขามาตลอด เหตุใดยังต้องลังเลอยู่

สุดท้ายแล้วคำพูดของเขาที่ไม่อาจจะทำให้ฮันบินเปลี่ยนใจ แค่นั้นมันทำให้เขายอมแพ้แล้วอย่างนั้นเหรอ

ถูกอย่างที่จุนฮเวว่า ทีให้คำแนะนำคนอื่นได้ แต่กับตัวเองทำไมถึงไม่รู้จักให้กำลังใจตัวเอง

“พี่ยังอยากบอกรักเขาอยู่หรือเปล่าครับ”

“ทุกลมหายใจ”มันคือความตั้งใจสูงสุดของเขาเลย เขาอยากบอกรักฮันบิน หากแต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

เขามีเหตุผลในความรักในแบบของเขา ซึ่งอาจจะไม่มีใครเข้าใจ

ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินกว่าจะพูดจากันส่งเดช

“พี่จะได้บอกเขา เรามาเริ่มกันใหม่เถอะพี่ ทำให้เขาตกหลุมรักคนคนเดิมคนนี้อีกครั้ง”

ความตั้งใจของพี่มีมากพอที่จะสร้างโอกาสให้ตัวเองได้มากมาย

เมื่อโอกาสเดิมมันไม่เป็นไปอย่างใจหวัง แต่ความรู้สึกของพี่ยังคงมีความตั้งใจเดิม ก็จงสร้างโอกาสใหม่ให้ตัวเองเถอะครับ

“นายจะเป็นกำลังใจให้ฉันไหมจุนฮเว”จีวอนเอ่ยด้วยดวงตาที่เป็นประกายอีกครั้ง

“ผมคอยดูจะอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ”จุนฮเวยกยิ้มละมุน เขาไม่ยอมให้พี่ชายคนนี้ของเขาหมดหวัง และคงช่วยอะไรได้ไม่มากนอกจากคอยเฝ้าดูและเป็นห่วง

 “แล้วนายจะเก็บรูปพวกนี้ให้ฉันได้หรือยัง”

“พี่ยังต้องเก็บทำไมอีก นี่ที่พูดมาพี่ไม่ได้ฟังหรือยังไง”

“บอกให้เก็บก็เก็บสิวะ”จีวอนแกล้งทำเสียงดุ

“ผมไม่เก็บ”

“เก็บให้เรียบร้อย ต่อไปฉันจะเป็นคนติดมันเอง ต่อไปนี้จะมีแต่รูปใหม่ของคิมฮันบิน”

จุนฮเวยิ้มกว้างทำเอาจีวอนเผลอยิ้มตาม

“มันต้องอย่างนี้สิพี่”

ในเมื่อเราไม่อาจเรียกร้องอะไรจากฮันบินได้เลยในความหวังเดิมๆ

ฉันก็จะสร้างโอกาสใหม่ในความตั้งใจเดิมให้นายเห็นใจฉันอีกครั้ง

แล้วนายล่ะ คิมฮันบิน

นายจะตกหลุมรักผู้ชายคนเดิมคนนี้อีกครั้งไหม

ฉันจะขอลองดูอีกสักที

.

.

.

.

.

.

.

.

TBC

ลงอินโทรให้อ่านกันก่อนเนอะ

ขอบคุณทุกคนที่ทำให้มีภาคนี้ต่อ

มาถึงจุดนี้ได้เพราะแรงใจจากผู้อ่านทุกคนเลยจริงๆค่ะ

มีไม่มากแต่อบอุ่นมากนะ และเราก็เต็มใจเขียนด้วยความเต็มใจเช่นเดิม

มาช่วยเชียร์จีวอนสร้างโอกาสให้ตัวเองอีกครั้งด้วยกันนะคะ

ฮันบินจะตกหลุมรักเขาหรือไม่

เป็นกำลังใจให้จีวนด้วยน๊า

เนื่องจากว่าเป็นภาคต่อของดับเบิลบี

แคทขอให้แท็กในทวิตเตอร์ว่า  #BBHow95  นะคะ

จุนฮวานก็ยังตีคู่อยู่ด้วยกันนะ ไม่หนีห่างไปไหน อิอิ

คุยกันทางทวิตเตอร์ @tempkuma ได้นะคะ

เวลาอัพฟิคแคทก็มักจะไปฝากบ้านแฟนคลับและเพื่อนๆที่ใจดีรีทวิตกันที่นั่น

แล้วจะมาใหม่นะคะ

 ขอบคุณค่ะ